วัดสามัคคียาราม หรือ วัดเมี่ยง เป็นวัดที่ชาวมอญอาศัยอยู่ที่ราบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา

วัดเจดีย์ทอง เป็นวัดชาวมอญที่ตั้งอยู่ อำเภอสามโคก ภายในวัดมีโบราณสถาน โบราณวัตถุมากมาย เช่น เจดีย์ทองแบบรามัญ หลวงพ่อขาวปางมารวิชัย กุฎิเรือนไทยทรงปันหยา ใบเสมาศิลาพายแดงขนาดใหญ่ และเจดีย์พระปรางค์

วัดสิงห์ ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นวัดเก่าแก่ซึ่งยังปรากฏเจดีย์ โบสถ์ วิหารเก่าแก่ ควรค่าแก่การศึกษาด้านประวัติศาสตร์โบราณคดี พระพุทธรูปสำคัญของวัดคือ หลวงพ่อโต พระพุทธรูปลงรักปิดทอง ปางมารวิชัย สมัยกรุงศรีอยุธยา พระพุทธไสยาสน์ (หลวงพ่อเพชร) นอกจากนี้ยังมีโกศบรรจุอัฐิหลวงพ่อพญากราย

โบราณสถานเตาดอ่งอ่าง มีลักษณะเป็นเนินโคกเตาเผาสามโคกตั้งเรียงรายกัน เนินเตาที่หนึ่งมีพื้นที่กว้างประมาณ 300 ตารางวา มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นโดยรอบ บนโนนโคกเตาเต็มไปด้วยเศษอิฐและภาชนะเครื่องปั้นดินเผา

ซอย เทศบาล 1 ปทุมธานี (คลองบางเตย)

บางนา-บางเตย ปทุมธานี (โรงเรียนวัดไก่เตี้ย)

โดดเด่นไปกับเจดีย์ทรงรามัญแบบชะเวดากองที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดปทุมธานี เจดีย์ก่ออิฐภายในกำแพงแก้ว ทรงระฆังแบบมอญฐานแปดเหลี่ยม ตั้งอยู่บนฐานปัทม์ลูกแก้วอกไก่สองชั้น ตอนบนฐานปัทม์มีเจดีย์เล็กสี่องค์ทรงเดียวกับเจดีย์ประธาน ส่วนยอดเป็นฉัตรทำด้วยทองเหลือง ชวนให้หลายคนต้องแวะเข้าไปสักการะและชมความงามที่วัด

วัดไผ่ล้อม เป็นวัดที่มีนกปากห่างอาศัยจำนวนมาก และเมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2503 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยุ่หัวภูมิพลอดุลยเดช ร.9 และสมเด็จพระนางเจ้าฯ ทรงนำเสด็จพระเจ้าเลโอโปลด์ แห่งราชอาณาจักรเบลเยี่ยม ทอดพระเนตรนกปากห่างในบริเวณวัดไผ่ล้อม นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอันล้นพ้นยิ่ง

ซอย ปทุมทด-หนองจอก ปทุมธานี (ปากซอยก่อนถึงวัดบัวทอง)

วัดโบสถ์ เป็นวัดเก่าแก่สมัยกรุงศรีอยุธยา เป็นวัดที่มีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คือหลวงพ่อเหลือ ซึ่งเป็นพระคุ่บ้านคุ่เมืองของชาวเมืองปทุมธานี

63/2 หมู่ 1 ทางหลวงหมายเลข 3111 ปทุมธานี (ถ. สามโคก-เสนา)

ทางหลวงหมายเลข 3111 พระนครศรีอยุธยา (ตรงข้ามปั๊ม ปตท.เส้นสามโคก-เสนา ก่อนสะพานข้ามคลองขนมเปียกขวามือ)