อุทยานแห่งชาติเขื่อนศรีนครินทร์ ได้รับการประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2524 เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 28 ของประเทศไทย มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 957,500 ไร่ หรือ 1,532 ตารางกิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่ป่าเขาพระฤๅษี และป่าเขาบ่อแร่ ในท้องที่ตำบลชะแล ท่าขนุน หินดาด และตำบลลิ่นถิ่น อำเภอทองผาภูมิ ตำบลเขาโจด นาสวน แม่แฉลบ หนองเป็ด และตำบลท่ากระดาน อำเภอศรีสวัสดิ์ และตำบลไทรโยค อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี

เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสลักพระมีลักษณะคล้ายรูปลิ่มวางตัวไปตามแนวเหนือ – ใต้ ภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาสลับซับซ้อน และประกอบด้วยที่ราบระหว่างหุบเขา เป็นแหล่งต้นน้ำที่สำคัญของลำน้ำแควใหญ่ มีระดับความสูงของพื้นที่จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ประมาณ 700 – 1,000 เมตร ยอดเขาที่สูงที่สุดคือ “เขาหัวโลน” สูงประมาณ 1,170 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลางอยู่ในตอนกลางของเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสลักพระ เป็นแหล่งต้นน้ำลำธารหลายสาย คือ ห้วยสะด่อง ห้วนแม่ละมุ่น ห้วยแม่ปลาสร้อย ห้วยยากากี่ ยอดเขาที่สูงรองลงมาคือ “เขาสูง” มีความสูงจากระดับนำทะเลปานกลางประมาณ 1,149 เมตร ในพื้นที่ตอนเหนือของเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสลักพระเป็นแหล่งต้นน้ำของห้วย อีซู ห้วยน้ำขาว ห้วยกระพร้อย และห้วยแม่ละมุ่น